Η Wonder Woman σημείωσε αρκετή επιτυχία στην πρώτη εβδομάδα προβολή της. Είναι ίσως η πρώτη superhero ταινία με γυναίκα πρωταγωνίστρια που στέκεται από μόνη της. Όμως με τις υψηλές απαιτήσεις που μας έχουν δημιουργηθεί από το DC extended universe, φτάνει και ξεπερνάει τις προσδοκίες μας;
“I am Diana of Themyscira, daughter of Hippolyta, and your wrath upon this world is over.”
Η ταινία αποτελεί origin story της Wonder Woman. Η Diana ζει στην Θεμίσκυρα, το νησί των Αμαζόνων, αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Κάποια μέρα ο Steve Trevor, κατάσκοπος στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ναυαγεί στο νησί της, με Γερμανούς να τον κυνηγάνε. Η Diana αποφασίζει να συμμετάσχει στον πόλεμο, ώστε να πράξει το καθήκον της ως πολεμίστρια, σε μία περιπέτεια που θα ανακαλύψει τον εαυτό της και τον κόσμο.
Η ιστορία σε γενικές γραμμές είναι κλισέ και προβλέψιμη, με μερικές ενδιαφέρουσες ανατροπές. Έχει κρατηθεί απλή. Το χιούμορ που έχουν αποπειραθεί να βάλουν είναι κάπως επαναλαμβανόμενο και χαμηλού επιπέδου, με ίσως μερικές εξαιρέσεις.
Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι καταπληκτικές, αντάξιες των ρόλων τους.
Η Gal Gadot είναι υπέροχη Wonder Woman, και ο ρόλος φαίνεται να έχει φτιαχτεί για αυτήν. Παίζει τον χαρακτήρα, την ιδιοσυγκρασία της με την κατάλληλη δυναμικότητα, δίνοντας μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Είναι απολαυστική σε κάθε σκηνή, δράσης και μη.
Ο Chris Pine κάνει μία πιστή ενσάρκωση του Steve Trevor, δίνοντας αρκετό βάθος στον χαρακτήρα. Του ήταν αρκετά ταιριαστός ο ρόλος.
Οι περισσότεροι από το υπόλοιπο supporting cast παρ’όλα αυτά, είναι αρκετά αδιάφοροι. Έπειτα από κάποιο σημείο, ο θεατής δεν ενδιαφέρεται για αυτούς, και δεν έχουν μεγάλο αντίκτυπο στην ιστορία.
“It is our sacred duty to defend the world. And it is what I am going to do.”
Όσον αφορά το οπτικοακουστικό τομέα, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Η δράση είναι όμορφα χορογραφημένη, και έχει δοθεί αρκετή προσοχή στην λεπτομέρεια στα εφέ. Οι μάχες είναι επικές, και αφήνουν τον θεατή χορτασμένο.
Η μουσική επιμέλεια είναι ταιριαστή σε κάθε σκηνή. Το ηχητικό κομμάτι είναι αρκετά καλοδουλεμένο, ώστε να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς σε αυτόν τον τομέα.
“The lasso compels you. Now tell us your truth”.
Όσον αφορά την αλήθεια μπορεί να ειπωθεί για την τελική ετυμηγορία της ταινίας, είναι πως είναι αρκετά άρτια, και ικανοποιητική τουλάχιστον. Αντικειμενικά δεν είναι αριστούργημα, και έχει διάφορα σημεία που υστερεί. Θα ψυχαγωγήσει τον θεατή όσο την βλέπει, έχει διάφορες αξιομνημόνευτες σκηνές όμως δεν θα τον καθηλώσει τόσο πολύ όπως άλλες του είδους. Αν ένας απαιτητικός θεατής έχει υπερβολικά υψηλές προσδοκίες, τότε δεν τις πληρεί στο ύστατο σε όλους τους τομείς.
Ότι είναι ταινία με γυναίκα superhero πρωταγωνίστρια, και η πρώτη τέτοιου είδους που έχει κάνει τόσο πολύ δουλειά, αυτό λέει πολλά. Σίγουρα θέτει τον πήχη για τις επερχόμενες ταινίες, μαζί με τις ανάλογες απαιτήσεις, με όλα τα θετικά της σημεία.
Αν πάρουμε την ταινία για αυτό που είναι, είναι πάνω από αξιόλογη. Κάνει μία ευχάριστη και διασκεδαστική εισαγωγή του χαρακτήρα της Diana, και είναι πάνω από ευπρόσδεκτη να την ξαναδούμε στο Justice League.
Πλοκή: 6/10
Υποκριτική: 8/10
Σκηνοθεσία: 6.5/10
Special Effects: 8.5/10
Soundtrack: 9/10
Βαθμολογία: 7.5/10