O Stereo Mike από το Λονδίνο, μιλάει για πρώτη φορά στο HipHopKinima.com και μας ανοίγει τα χαρτιά του για τις νέες δουλείες του.
Hola Stereo Mike!
Hola!
Καλώς όρισες στο site μας! Λοιπόν ας αρχίσουμε με τις ερωτήσεις..
Πώς βγήκε το όνομα Stereo Mike?
Παρατσούκλι απ’ το «Νονό» μου Wag Marshall-Page, μπασίστα/παραγωγό των Infadels. Είμαστε παλιοί φίλοι & συνεργάτες κι είχαμε τη συνήθεια να βγάζουμε παρατσούκλια όταν κάναμε τουρνέ ως μουσικοί/ηχολήπτες. Ακολούθησε απ’ το Magic Mike, που μου ’χε βγάλει το crew στο Hackney τις εποχές που μίξαρα αγγλικό underground Hip-Hop.
Ξέρουμε ότι μένεις μόνιμα στο Λονδίνο, πως αποφάσισες να βγάλεις έναν δίσκο στα ελληνικά και όχι στα αγγλικά?
Τα beats κι η μουσική είναι παγκόσμια, οι στίχοι απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό. Υπάρχει και μια σχέση μεταξύ βιωμάτων και γλώσσας που τα αφηγείται. Υπάρχει κι ανάγκη έκφρασης σε πρώτο βαθμό. Πράγμα που δεν αποκλείει μελλοντικά «πειράματα».
Πες μας λίγα λόγια για το LP και το Dual Disc που έβγαλες…
Οι «Σάτυροι Νομάδες» αποτελούν μια έκφραση (μουσικά & στιχουργικά) που πηγάζει από τη νομαδική ζωή, δηλαδή τα συνεχή ταξίδια & την έλλειψη βάσης και πατρίδας. Το αποτέλεσμα είναι η παρατήρηση των παγκοσμίων δρώμενων μέσα από ένα πρίσμα με οξυμένη κριτική – και συχνά σατυρική – διάθεση. Το «Ο Άλλος Μπάμπης/Η Πόλις» αποτελεί την πραγματοποίηση της επιθυμίας μου να παρέχω στους fans τις διασκευές & τα videos των παραπάνω κομματιών που έμαθα ότι ζητούνται. Η κατασκευή του DualDisc δεν ήταν μικρή υπόθεση, αφού πρόκειται για το 1ο ελληνικό DualDisc AA single, εφικτό με την υποστήριξη & χορηγία της Antonios Markos, Paul Frank, Alprausch & τη διανομή της Universal.
Πες μας για το label Mo’ Money Recording$, από ποιους αποτελείται?
Η Mo’ είναι η θυγατρική της AMG Records (UK) που δημιουργήθηκε για να καλύψει τις ειδικευμένες ανάγκες του urban ρεπερτορίου. Τα πρώτα signings της ήταν ο Teknikal & oι Serge Vegas, ακολούθησα εγώ και πρόσφατα ο Λάγνης (από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων). Διευθυντής είναι ο Jeff Lovemore, executive παραγωγός εγώ, ενώ το ηχο-τεχνικό επιτελείο αποτελείται από εμένα (σε παραγωγή/μίξη), τον aLEX-G (σε ηχογράφηση) και τον Colm O’Rourke (σε mastering), μεταξύ άλλων. Πρόκειται δηλαδή για μια παρέα ερωτευμένη με τη μουσική και πωρωμένη με τον ήχο. Γι’αυτό και δε μας περιορίζουν τα σύνορα. Σαφώς, υπάρχουν πράκτορες μας στα ελληνικά εδάφη, τα ονόματα των οποίων δεν μπορώ ν’αποκαλύψω ακόμα…
Πες μας την άποψη σου για την ελληνική, UK & USA Hip-Hop σκηνή…
Η ελληνική & UK σκηνή πάσχουν από τη σύγκριση με την αμερικάνικη. Για τους Άγγλους αυτό είναι δυσκολότερο γιατί μοιράζονται την ίδια γλώσσα, αλλά με διαφορετική προφορά. Άλλοτε η σύγκριση αποφέρει θετικά αποτελέσματα αφού οι – κατά κύριο λόγο υποδυέστερες παραγωγικά – ευρωπαϊκές προσπάθειες (πλην της γαλλικής & γερμανικής) προσπαθούν ν’ αγγίξουν τον US ήχο, κι άλλοτε καταλήγουν σε απλή μίμηση και μετάφραση προωθημένων ξένων βιωμάτων (βλέπε υπερβολικό bling & ψευτο-gangster-ισμούς). Για μένα η υγιής προσέγγιση είναι η παραγωγική εξέλιξη παράλληλα με την αυτονομία του υλικού.
Τι σημαίνει για σένα underground σκηνή?
Άλλος ένας ξένος ορισμός που στην Ελλάδα έχει εκτροχιαστεί νοηματικά. Για μένα underground είναι η αισθητική άποψη κι όχι τα λογοπαίγνια του στυλ mp3 vs. CD & Internet vs. εταιρείας. Παρόλο που σέβομαι την απόφαση μερικών ελληνικών σχημάτων να γειώσουν «υποσχόμενες» εταιρείες έναντι εκφραστικής ελευθερίας (και αντίστοιχης μηδενικής οικονομικής κατάληξης), το ζητούμενο παραμένει η ποιότητα του μουσικού-στιχουργικού-παραγωγικού πακέτου. Τώρα αν είναι «υπόγεια», «υπέργεια» ή «εμπορική» η αισθητική, αυτό χαρακτηρίζει περισσότερο το δημιουργικό κομμάτι.
Ποια η άποψη σου για το εμπορικό Hip-Hop?
Υπάρχει «εμπορικό» Hip-Hop στη δημιουργική του διάσταση – το οποίο δε μ’ εκφράζει καθόλου γιατί ξεκινάει με το εμπόριο σαν εκφραστική παράμετρο – και Hip-Hop που καταλήγει εμπορικό, με την έννοια της επιτυχίας και των πωλήσεων, άσχετα από την καλλιτεχνική του αρχή. Αν υπάρχει λοιπόν εκφραστική αξιοπρέπεια, γιατί να μην πάει καλά σε πωλήσεις ένα όμορφο κομμάτι; Από την άλλη μ’ ενοχλεί αφάνταστα όταν ‘ακούγεται’ το δολάριο στο πεντάγραμμο…
Σε είδαμε στα Mad Video Music Awards 2006 σε μια διασκευή του Pump It, πες μας την εμπειρία σου…
Τη σύνθεση αυτή του Ρουμπάνη την έχω λατρέψει όπως οι περισσότεροι από τη διασκευή που ακούστηκε στο Pulp Fiction. Το remix των Black Eyed Peas ήταν ενδιαφέρον, προσφέροντας ελκυστικά στοιχεία για μένα, όπως το rap στα 153bpm! Με τίμησε λοιπόν η πρόταση του MAD να το διασκευάσω, ειδικά επειδή μου παρείχαν πλήρη ελευθερία στην ερμηνεία του Hip-Hop μέρους. Έτσι πρόσθεσα στο team το Λάγνη για extra raps και τη Shaya για soul φωνητικά. Το αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε με τη δυνατή παραγωγή του Sumka και βέβαια την καταπληκτική ερμηνεία της Ελένης Τσαλιγοπούλου στα refrain. Το διασκεδάσαμε τρελά στη σκηνή αφού ήταν και το μεγάλο φινάλε της βραδιάς! …Κι ας έχασε «Η Πόλις» το βραβείο του καλύτερου Hip-Hop video από την Άννα Βίσση…
Πες μας για τα μελλοντικά σου σχέδια…
Γράφω & παράγω το επόμενό μου album, το οποίο περιέχει περισσότερες ακόμα συνεργασίες από τους «Σάτυρους» (εκ των οποίων κι ένα κομμάτι με τη Reggae Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου), όπως και ενδιαφέρουσες συμμετοχές από την ελληνική (και Hip-Hop) σκηνή… Η ενορχήστρωση δεν περιορίζεται σε Hip-Hop στερεότυπα (ορχήστρες & φυσικά όργανα συνυπάρχουν δίπλα σε beats, samples, scratches & raps) αλλά βασίζεται σε όλο μου το μουσικό παρελθόν (Hip-Hop, κινηματογραφική σύνθεση, πιάνο, electronica)…Όμως δε θα αποκαλύψω άλλα!
Παράλληλα, ηχογραφώ κι επιμελούμαι του executive production στον 1ο solo δίσκο του Λάγνη, που θα αποτελέσει ένα all-star debut με εντυπωσιακό επιτελείο Ελλήνων παραγωγών και απίστευτο στιχουργικό υλικό.
Συζητώ με τους Latifudia για την 1η καθαρόαιμη παραγωγή ελληνικού Reggaeton δίσκου, ενώ ακούω φήμες ότι ετοιμάζουν ένα μπομπάτο remix στο προσωπικό μου «Χόρεψε» (πιθανότατα για μελλοντικό video release).
Ετοιμάζομαι ν’ αναλλάβω τη διεύθυνση του ελληνικού ρεπερτορίου της Mo’Money και τέλος, σε συνεργασία με την ‘playinteractive’, κάνουμε την επίθεση και στην ελληνική νύχτα με τα «Mo’ Money Live R&B Parties», κάθε Σάββατο στο iBox, Ρέντη.
Κάπου, ενδιάμεσα σ’όλα αυτά, ευελπιστώ και σε λίγο ύπνο!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο site για την ηλεκτρονική μας «κουβέντα»!