in ,

Rappers In Danjah!

Οι επισκέψεις μου στα «αισθησιακά» και «χλιδάτα» rnb/hip-hop πάρτυ της πρωτεύουσας αποτέλεσαν το κύριο κέντρο του στοχαστικού εστιασμού μου τις τελευταίες εβδομάδες.

Πάντα απέφευγα και θα συνεχίσω να το κάνω, τα κλισέ του τύπου «το rnb έγινε της μόδας, προσελκύοντας και εν τέλει συσπειρώνοντας όλους τους τυχαίους», ή «καλύτερα χωρίς αυτούς». Όμως θεωρώ ακράδαντα ότι η πρωτεύουσα πάσχει από έλλειψη στήριξης των θεμελιωδών και πρωταρχικών θεσμών της hip-hop μουσικής.

Λείπει καταρχάς η στήριξη θεσμών (ή ακόμα και η ίδια η οργάνωσή τους), όπως τα open-mic nights (parties are no place to develop your mc skills), βραδιές όπου αν μη τι άλλο, θα μπορούσαν να αναδύουν οτιδήποτε αξιόλογο δύναται, αλλά δεν βρίσκει δίοδο, για να αναρριχηθεί στην επιφάνεια. Απουσιάζουν τα DMC contests, χωρίς φυσικά να λησμονούμε την αξιολογότατη φετινή προσπάθεια του Family, στην οποία όμως δεν θα πρέπει να περιοριστούν οι DMC’s-DJ’s. Διαγωνισμοί μπορούν να οργανώνονται συχνά, αφού η πλειονότητα των DJ’s ψοφάει για κόντρες, και η συχνότερες οργανώσεις συνεπάγονται και σκληρότερη προπόνηση, άρα και αναβάθμιση του επιπέδου (αλήθεια πόσο εύκολο είναι κανείς να επαναπαυτεί αν γίνεται μόνο ένας διαγωνισμός το χρόνο).

Από την άλλη, απών είναι και ο εφοδιασμός και η ενημέρωση των DJ’s (ακόμα και των club dj’s), αφού και οι τελευταίοι περιορίζονται στα CD, μιας και τα party bangers σπάνια περνούν τα σύνορά μας σε μορφή βινυλίου. Επιπλέον τα Tools και τα Breaks εισάγονται σε περιορισμένο αριθμό, με αποτέλεσμα και την περιορισμένη διανομή τους.

Από την άλλη, η «διχοτόμηση», ιδεολογική και χωροταξική σε rnb και hip-hop οδηγεί, έστω και ασυναίσθητα, τους μεν σκληροπυρηνικούς εκτός μαγαζιών, πράγμα λάθος κατά τη γνώμη μου, και τους «ελαφρούς» εκτός συναυλιών, γεγονός επίσης εσφαλμένο. Απόληξη είναι όλοι να χάνουν από κάτι… Το hip-hop στην πρωτεύουσα νοσεί, και νοσεί όσο ποτέ. Η αντιμετώπιση των όποιων αυτόχθονων, κι όχι εισαγόμενων, εμποδίων θα πρέπει να ξεκινήσει τώρα, με ένα εικονικό -ίσως και μη!- συμβούλιο των μετόχων της κουλτούρας. Αλλιώς θα κατρακυλήσουμε ευθέως προς τον πάτο…

Αφήστε λοιπόν τα πολλά «εφέ» με τα μαλλιά και τις «αληθινές» συμπεριφορές, καθώς και τα «ασυμμάζευτα» παντελόνια και γυρίστε πίσω στην ουσία, που είναι…η μουσική!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *