Lancôme x Julia Roberts x La vie est belle [Packshots/Official Ad Spot/BTS Video]

Ευτυχία: απάρνηση και επιλογή;

Του Vincent Cespedes*

Η αληθινή ευτυχία μοιράζεται μια μοναδική και συναρπαστική ιδιότητα με το φως: λειτουργεί ταυτόχρονα ως κύμα και ως σωματίδιο.

Ένα κύμα γοητείας: πολλαπλασιάζεται με χάρη με μια ανάλαφρη κίνηση και διαχέεται μέχρις ότου βρεθεί μπροστά στα μάτια μας – σαν ένα χαμόγελο ή μια δήλωση αγάπης.

Ένα σωματίδιο απόλαυσης: απολαμβάνουμε αυτό το αναζωογονητικό ελιξίριο που βυθίζει τις αισθήσεις μας σε ένα κύμα απαλής μέθης, η οποία, μυστηριωδώς, μας χαρίζει περισσότερη διαύγεια.

Αυτού του είδους την ευτυχία δεν την επιδεικνύουμε, ούτε την απαιτούμε, αλλά την χορεύουμε (κύμα) και την γευόμαστε (σωματίδιο). Η ευτυχία δεν ακολουθείται, επιλέγεται.

Με ουσία και βάθος, η απόφαση να ζεις ευτυχισμένος αποτελεί την υπαρξιακή επανάσταση των γυναικών στη δεκαετία 2010.  Στόχος τους να είναι απόλυτα ευτυχισμένες, με άλλα λόγια, απόλυτα ελεύθερες – να απελευθερωθούν από τα ατελείωτα παράπονα και τους φόβους, να εντυπωσιάζουν και να συναρπάζουν τις αισθήσεις τους με την ίδια τη ζωή. “Πρέπει να μάθετε να αφήνετε το φως να σας καθοδηγεί”, λέει η πνευματώδης  και  λαμπρή  φιλόσοφος  Maria  Zambrano.  Σήμερα,  οι  γυναίκες  το  έχουν  πια συνειδητοποιήσει.

Όταν η ζωή γίνεται ένας γνήσιος και απλός εθισμός, η ευτυχία σας χτυπά την πόρτα: δεν χρειάζεται να την αναζητάτε αλλού. Ακόμα και η μικρότερη εμπειρία αποτελεί μια ονειρεμένη απόλαυση. Το συναίσθημα στέκεται πλάι στην ευφυΐα, υποβοηθώντας το πνεύμα και κάνοντας την καρδιά να χτυπά λίγο πιο γρήγορα.

Η ευτυχία που επιλέγουν οι σύγχρονες γυναίκες είναι μια ριζοσπαστική φιλοσοφική επιλογή, τελείως διαφορετική από την ευτυχία που προσδοκούσαν οι μεγαλύτερες αδελφές τους, αμυντικές πάντα Πριγκίπισσες που περίμεναν εναγωνίως τον Πρίγκιπα του παραμυθιού. Πολύ μακριά επίσης από την ασκητική ευτυχία των μητέρων τους – η οποία βασιζόταν κυρίως σε ανομολόγητους συμβιβασμούς, αυταπάρνηση και αποκήρυξη των προσωπικών φιλοδοξιών.

Στον αντίποδα, οι ευτυχισμένες γυναίκες της δεκαετίας του 2010 αναλαμβάνουν την εξαιρετικά ανατρεπτική ευθύνη της ευτυχίας, γεγονός σκανδαλώδες σε έναν κόσμο, όπου πολλοί ισχυρίζονται ότι θέλουν τα πάντα, κι όμως, η συμπεριφορά τους δείχνει το αντίθετο, καθώς υπερβαίνει τους κώδικες της επιβεβλημένης κανονικότητας, δημιουργώντας νέους, ανεξερεύνητους δρόμους, έναν πιο έντονο τρόπο ζωής και πραγματικά γόνιμες σχέσεις.

Αν μάλιστα ρωτούσαμε τις σύγχρονες γυναίκες ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας, μπορεί να μας παρέπεμπαν στον επίλογο της αυτοβιογραφίας του οραματιστή Henri Lefebvre: “Προσθέστε στην ύπαρξή σας μια πινελιά “je ne sais quoi“. Ένα στολίδι, ένα άρωμα. Μια γοητεία. Χωρίς αυτή τη γοητεία, χωρίς αυτό το κατιτίς, η ζωή δεν έχει κανένα νόημα. Δεν το καταλαβαίνετε;”

*Φιλόσοφος και συγγραφέας, μεταξύ άλλων, των έργων “Magique etude du Bonheur” (Larousse, 2010) και

“Jeu du Phénix” (Flammarion, 2011)

Η εξέλιξη της θηλυκότητας

Στη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, η γυναικεία ταυτότητα έχει υποστεί μια βαθιά μεταμόρφωση. Οι βασικοί παράγοντες αυτής της αλλαγής: οι ίδιες οι γυναίκες που ξεπέρασαν πολλούς φραγμούς, με το πέρασμα των δεκαετιών, επιζητώντας την ισότητα. Μέχρι σήμερα, που ξεκινά μια νέα εποχή: η εποχή της αυτό-εκπλήρωσης και της αυτό-πραγμάτωσης. Με μία λέξη, της ευτυχίας.

Η εποχή της χειραφέτησης

Φεμινισμός, ελευθερία, χειραφέτηση: η δεκαετία του 1970 είδε τις νοικοκυρές να επαναστατούν σε μια προσπάθεια να απελευθερωθούν από τα καταπιεστικά κοινωνικά ήθη και έθιμα. Φορώντας ανδρικά παντελόνια και λουλουδάτες πουκαμίσες σε rock ή hippie στυλ, προκάλεσαν επανάσταση στους κοινωνικούς κώδικες και προέβαλλαν τις επιλογές τους. Κάνοντας μια θεαματική είσοδο σε έναν, μέχρι τότε, απαγορευμένο παράδεισο.

Ο αγώνας για ισχύ

Η δεκαετία του 1980. Στην πορεία τους προς την ισότητα, ο απώτερος στόχος είναι να αποκτήσουν ισχύ – ισχύ την οποία να αξιοποιούν σε καθημερινή βάση. Έτσι, παίρνουν τα ηνία – σιδηρές κυρίες και εργαζόμενα κορίτσια – που δεν φοβούνται να το παρακάνουν, αναλαμβάνοντας χιλιάδες ευθύνες. Οι ώμοι τους τονίζονται με τεράστιες βάτες, φορούν υπερμεγέθη κοσμήματα και τακούνια που φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη… αυτές οι νέες Αμαζόνες με τον επιθετικό αισθησιασμό απαθανατίστηκαν από το φακό του Helmut Newton.

Ο μινιμαλισμός ως ταυτότητα

Μετά από μια δεκαετία που θόλωσε τα όρια ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες, ακολούθησε εύλογα η δεκαετία του 1990 που αντιπροσωπεύει την αναζήτηση μιας ταυτότητας: σε ένα πλαίσιο συγκεχυμένων φύλων και χαμένων σημείων αναφοράς, έκανε την εμφάνισή της μια ισχυρή ανδρόγυνη αισθητική σε ένα μινιμαλιστικό φόντο. Η εμφάνιση καταρρέει, οι γραμμές παραμορφώνονται, οι διακριτικοί κώδικες καταργούνται και μια γενιά που χαρακτηρίζεται από μοναδικότητα κάνει την εμφάνισή της. Τα χρώματα ξεθωριάζουν, αφήνοντας πίσω τους μόνο το μαύρο και το άσπρο. Οι γυναίκες επινοούν εκ νέου τον εαυτό τους και γίνονται πολύ αδύνατες, παρακινημένες από αυτό το μινιμαλιστικό πλαίσιο. Less is more (Το λιγότερο είναι περισσότερο).

Ο θρίαμβος του υλισμού

Δεκαετία 2000. Εξουθενωμένες από το τίποτα, οι γυναίκες ανακαλύπτουν ξανά την όρεξη για τα πάντα. Σε ένα φόντο έντονου ατομικισμού, οι γυναίκες στολίζονται με χρυσό και λογότυπα διάσημων μαρκών, για να ξεχωρίζουν, σε βαθμό που κάθε γυναίκα εξισώνεται με τα υλικά αγαθά που κατέχει. Είναι μια εποχή πρόσκαιρου ενθουσιασμού, συσσώρευσης και καταναλωτισμού με στόχο την άμεση ικανοποίηση. Πρέπει οπωσδήποτε να το αποκτήσω: οι γυναίκες είναι άκρως καταναλωτικές και δεν φοβούνται να το δείξουν… Ο πλούτος και οι νίκες επιδεικνύονται με φανταχτερό τρόπο, κάθε θρίαμβος γιορτάζεται και επικυρώνεται δημόσια. Αυτές είναι οι νέες sine qua non προϋποθέσεις για να είναι ευτυχισμένη μια γυναίκα. Ένας νέος κώδικας θηλυκότητας.

Η ανατολή μιας νέας εποχής

Η δεκαετία 2010. Ο Julian Barnes βραβεύεται με το Booker Prize για το μυθιστόρημά του με τίτλο “The Sense of an Ending“… Πρόκειται για ένα σημείο καμπής, καθώς, οι γυναίκες μπορεί να τα έχουν όλα, αλλά συνεχίζουν να αναζητούν περισσότερα. Έχουν παίξει όλους τους ρόλους: σύζυγος και μητέρα, δημιουργός, διευθύντρια, ερωμένη… Έχουν φτάσει σε επίπεδα, τα οποία κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Κι όμως, αρχίζουν σταδιακά να αντιλαμβάνονται ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται αναγκαστικά εκεί που πίστευαν ότι θα την βρουν. Έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει κανένα νόημα να ακολουθούν τα πρότυπα, ότι η ευτυχία είναι μια εξατομικευμένη και όχι μια ready-to-wear εμπειρία. Ότι το να αφεθούν είναι κλειδί για να φτάσεις στην αυτό-εκπλήρωση.

Αυτός είναι ο διακριτικός θρίαμβος του να ζεις πέρα από τα υλικά αγαθά που κατέχεις, πέρα από το πώς φαίνεσαι. Δημιουργούν το δικό τους μονοπάτι ευτυχίας, παίρνοντας μερικές φορές απρόσμενους δρόμους και επιλέγοντας μονοπάτια, τα οποία ανοίγουν οι ίδιες για πρώτη φορά. Το Less-but-better γίνεται μια νέα φιλοσοφία ζωής. Μακριά από τους κοινωνικούς περιορισμούς των αυστηρών επιταγών, κάθε γυναίκα είναι ελεύθερη να επιλέξει το δικό της δρόμο προς την ευτυχία. Επιλέγοντας συνειδητά να είναι επιτέλους ο εαυτός της, απολαμβάνοντας πλήρως την ελευθερία για μια νέα μορφή θηλυκότητας. Δίνοντας στον εαυτό της την ελευθερία να έχει λιγότερα, να παίζει λιγότερους ρόλους, να επιλέγει μόνο το καλύτερο, την πεμπτουσία της ζωής. Ένα μακρύ και όμορφο ταξίδι. Μια νέα εποχή που μόλις ξεκινά.

La vie est belle

“La vie est belle” (Η ζωή είναι ωραία), διακηρύσσει το νέο άρωμα της Lancôme. Δεν υπάρχει τίποτα επιτηδευμένο σε αυτή τη δήλωση, είναι απλώς μια καθαρή και αυταπόδεικτη αλήθεια.

Ένα άρωμα γεμάτο νόημα, με συνείδηση και ψυχή.

Το  “La  vie  est  belle”  αποπνέει  την  απλότητα  της  αλήθειας  και  της  ειλικρίνειας,  ακριβώς  όπως  η κατεξοχήν γαλλική ομορφιά. Αυτό το περίφημο, λαμπερό “je ne sais quoi” που υπερβαίνει την ομορφιά. Το “La vie est belle” αποπνέει ένα νόημα βαθύ και ουσιαστικό.

“La vie est belle, επειδή εμείς την επιλέγουμε να είναι. Και επειδή εμείς τη θέλουμε να είναι. Δεν μπορεί να μας επιβληθεί. Περισσότερα από μια παρατήρηση, είναι μια προσέγγιση, ένας τρόπος να προχωράς μπροστά  και  να επιλέγεις αυτό  που είναι  καλύτερο  για  σένα. Ένας τρόπος να  αντιμετωπίζεις  κάθε ευκαιρία, κάθε μέρα με τη δική σου, μοναδική φιλοσοφία. Όλοι αναζητούμε την προσωπική μας ευτυχία και την δημιουργούμε με το δικό μας τρόπο. Έτσι, η ζωή γίνεται πιο ωραία. Η ζωή μου είναι ωραία επειδή εγώ το επιλέγω.

Το “La vie est belle” συμβολίζει μια αναζήτηση. Μια δήλωση που γίνεται από γυναίκες γεμάτες αυτοπεποίθηση, οι οποίες έχουν κατακτήσει τη βεβαιότητα αποδεχόμενες την αμφιβολία, γυναίκες που ξέρουν τι θέλουν και είναι έτοιμες να εξασφαλίσουν τα απαιτούμενα μέσα για να το βρουν. Είναι διατεθειμένες  να  αμφισβητήσουν  τον  εαυτό  τους.  Γυναίκες,  για  τις  οποίες  η  αμφιβολία  δεν  είναι αδυναμία, αλλά ελπίδα και περιπέτεια. Γυναίκες που ξέρουν σε ποιο στρατόπεδο ανήκουν: όχι στο στρατόπεδο των υποσχέσεων και των χιμαιρών, αλλά στο στρατόπεδο της εμπειρίας που χτίζεται καθώς περνούν οι μέρες και τα χρόνια. Γυναίκες που επιλέγουν το “λιγότερο”, με την προϋπόθεση ότι συνοδεύεται από το “καλύτερο”, προσφέροντας στον εαυτό τους την ανακούφιση, την πολυτέλεια του “βραδύτερου”. Less but better.

“La vie est belle”: μια παλλόμενη, ηχηρή ιδέα που μοιάζει με εσωτερική πεποίθηση και διακηρύσσεται σαν μαγική συνταγή. Ναι, “Η ζωή είναι ωραία” για τις γυναίκες που έχουν απελευθερωθεί από τους καθιερωμένους δεσμούς της «ετοιμοφόρετης» ευτυχίας που τις έκαναν να ασφυκτιούν: από την εμμονή με την εμφάνιση, την επιβεβλημένη τελειότητα, την πάση θυσία επιτυχία ή το καταναγκαστικό multi-tasking. Αυτές οι γυναίκες βρίσκονται παντού γύρω μας, με όλη τη διαφορετικότητά τους.

Το σλόγκαν τους; “La vie est belle.”

Επειδή το “La vie est belle” ανοίγει πόρτες. Επειδή το “La vie est belle” σου δίνει φτερά.

Επειδή το “La vie est belle” είναι μια νέα αρχή. Μια νέα εποχή.

Μια εποχή ευτυχίας, την οποία βιώνεις στο παρόν και ταυτόχρονα αγκαλιάζεις το μέλλον. Ακριβώς όπως αυτό το άρωμα, που έχει την ικανότητα να ξυπνά όλες τις αισθήσεις, μια σύνθεση που μπορεί να σηματοδοτεί την κατάκτηση μιας – άυλης αλλά ταυτόχρονα διάχυτης – ευτυχίας.

“Ελάτε να περπατήσουμε στη λαμπερή πλευρά της ζωής.” Να μπούμε σε ένα κόσμο όλο φως…

Ένα άρωμα γεμάτο ψυχή και φως

Η δημιουργία μιας νέας οσφρητικής ιστορίας, η ανάδειξη των πιο όμορφων πρώτων υλών ώστε να ξεδιπλώσουν την πληρέστερη, την εντυπωσιακότερη δυναμική τους, και στο τέλος η προσθήκη μιας στάλας ψυχής… Με αυτές τις δεσμεύσεις στρώθηκε ο δρόμος για τη δημιουργία αυτού του αρώματος.

Για πρώτη φορά, τρεις σπουδαίοι γάλλοι αρωματοποιοί ένωσαν τα ταλέντα τους, για να συνθέσουν ένα εξαιρετικό άρωμα: ο Olivier Polge, ο Dominique Ropion και η Anne Flipo.

Το οσφρητικό μανιφέστο τους: να δημιουργήσουν το πρώτο γυναικείο άρωμα γευστικής ίριδας. Να τολμήσουν να υπερβούν τους κλασικούς κώδικες, για να δημιουργήσουν ένα νέο είδος οσφρητικής γλώσσας που είναι σχεδόν απροσδιόριστη, κάπου ανάμεσα στη σκιά και το φως. Ένα εκπληκτικό άρωμα που φέρει το χάρισμα κάθε αρωματοποιού: η διακεκριμένη δημιουργικότητα του Olivier Polge εγγυάται κομψότητα με βάθος και δομή, η δεξιοτεχνία του Dominique Ropion συμπληρώνει μια παλλόμενη σπίθα μέσω του μεγαλείου των λουλουδιών, και η εύθραυστη θηλυκότητα της Anne Flipo προσθέτει μια αστραφτερή πινελιά joie de vivre.

Βασιζόμενοι στην θαυμαστή τέχνη της αρωματοποιίας, επέλεξαν τη δύναμη της απλότητας. Μη προκάτ βάση, τίποτα λιγότερο από αγνά, μη συνθετικά συστατικά. Η πεμπτουσία του αρώματος, χωρίς τίποτα περιττό, με μια αρωματική γλώσσα από μόλις 63 συστατικά έτσι, ώστε κάθε ένα από αυτά να μπορεί να εκφράζεται πλήρως.  Less but better. Ένα εγχείρημα τόσο πολύπλοκο που χρειάστηκαν τουλάχιστον 5521 διαφορετικές εκδοχές και τρία χρόνια εργασίας, για να γεννηθεί η ψυχή και το φως του: η ιδανική ισορροπία  αισθητικής,  ισχύος  και  διάρκειας.  Μια  ισορροπία  απλή  και  ταυτόχρονα  πλούσια,  που συνδυάζει τη σπάνια ευγένεια της ίριδας, το συγκλονιστικό βάθος του πατσουλί και τη γευστική συμφωνία μιας λιχουδιάς που θυμίζει παιδικά χρόνια.

Για να δημιουργηθεί η ακαταμάχητη αύρα του, χρειάστηκε μια ευφυή αλχημεία ανάμεσα στη μαγεία της επιστήμης και το ταλέντο αυτών των αρωματοποιών. Τα συστατικά επιλέχτηκαν ένα προς ένα ανάμεσα στις πιο ευγενείς φυσικές πρώτες ύλες της αρωματοποιίας για τις εξαιρετικές τους ιδιότητες, και στη συνέχεια ραφιναρίστηκαν, αναδείχτηκαν ή απέκτησαν μεγαλύτερη πυκνότητα – διατηρώντας παράλληλα την ψυχή τους – χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνικές αρωματοποιίας.

Αποτελώντας το σκελετό του αρώματος, η ίριδα επανεφευρέθηκε και έγινε πιο πληθωρική. Το συστατικό αυτό, που χρησιμοποιείται συνήθως ως μεσαία νότα, ανθίζει σε αυτό το άρωμα από την πρώτη μέχρι την τελευταία νότα, όπως ποτέ μέχρι σήμερα.

Μια ακριβής δοσολογία που συνδυάζει τον πλούτο του συμπυκνώματος ίριδας Pallida από τη Φλωρεντία*, ενός από τα σπανιότερα και πιο ακριβά συστατικά της αρωματοποιίας, με μια νότα irone, και περιβάλλεται από τον αισθησιασμό της αλδεΰδης της ίριδας. Για να φωτιστεί και να αναδειχτεί αυτή η λουλουδάτη καρδιά, προστέθηκαν νότες γιασεμιού Sambac και ανθών πορτοκαλιάς Τυνησίας στην absolute μορφή τους.

Επιπλέον, το εξαιρετικό αιθέριο έλαιο πατσουλί Ινδονησίας διαχωρίστηκε, για να μείνει τίποτα λιγότερο από την πεμπτουσία του, το αγνότερο κλάσμα, την “καρδιά του”, όπως την αποκαλούν οι αρωματοποιοί, που έχει μεγαλύτερη δύναμη, ισχύ και βάθος.

Τέλος, το χαμόγελο του αρώματος, μια απολαυστική γλυκιά πτυχή, μια έκρηξη απρόσμενης λάμψης. Σαν ίνες ζάχαρης με νότες βανίλιας, κόκκων tonka, πραλίνας, μαύρου φραγκοστάφυλου και αχλαδιού, περιβάλλει τις εκλεπτυσμένες νότες της αρωματικής σύνθεσης με μια παιδική αθωότητα.

Αποτελώντας ένα γνήσιο συμπύκνωμα πολυτέλειας, το “La vie est belle” περιέχει φυσικά συστατικά σε ποσοστό  περίπου  50%**.  Μια  αναλογία  που  επιχειρείται  σπάνια  στη  σύγχρονη  αρωματοποιία  και καθιστά αναμφίβολα το συγκεκριμένο άρωμα την πιο εξαιρετική αρωματική δημιουργία του οίκου μας.

Ένα άρωμα φωτοσκιάσεων που χαρακτηρίζεται από πλούσιες αντιθέσεις και απόλυτα συστατικά, για να εκλύει το πιο όμορφο φως που έχετε ποτέ φανταστεί. Ένα άρωμα που εγκαινιάζει μια νέα εποχή, την εποχή της ουσιαστικής πληρότητας, την εποχή του “La vie est belle”.

*Τα ριζώματα έχουν εξαιρετικά χαμηλή απόδοση συμπυκνώματος. Επιπλέον, πρέπει να παραμείνουν σε κατάσταση “επώασης” για τουλάχιστον εννέα μήνες, προκειμένου να αναπτυχθούν όλες οι οσφρητικές πτυχές τους.

**Κατ’ αξία. 8,9% κατ’ όγκο.

Το μπουκάλι: λαμπερό χαμόγελο και κρυστάλλινο φως

Και αν η ευτυχία μπορούσε να αιχμαλωτιστεί μέσα σε ένα μπουκάλι;

Το 1949, ο ιδρυτής της Lancôme Armand Petitjean ζήτησε από τον καλλιτεχνικό διευθυντή της μάρκας, George Delhomme, να δημιουργήσει ένα μπουκάλι που θα συμβόλιζε την αύρα των γυναικών, με αυτό το απροσδιόριστο “je ne sais quoi” που τους χαρίζει τόση λάμψη… Μετά από πολλά σχέδια, ο Georges Delhomme αιχμαλώτισε επιτέλους την πεμπτουσία της ευτυχίας: τη χάρη ενός χαμόγελου, σμιλευμένη πάνω σε κρύσταλλο. Αυτό το σχέδιο έμελλε να παραμείνει πολλά χρόνια στα αρχεία της Lancôme…

63 χρόνια μετά, το επονομαζόμενο “Le sourire de cristal” (“Το κρυστάλλινο χαμόγελο”), απέκτησε επιτέλους νόημα με το “La vie est belle.”

Ανανεωμένο με μια απόλυτα σύγχρονη αισθητική, εμπνέεται από την εικόνα μιας απελευθερωμένης και ευτυχισμένης γυναίκας. Εκπληκτικό και μοναδικό… Χρειάστηκε περισσότερος από ένας χρόνος για να επιτευχθεί  το  αδύνατο  και  “να  τετραγωνιστεί  ο  κύκλος”:  να  δημιουργηθεί  το  στρογγυλεμένο αποτύπωμα ενός χαμόγελου στην καρδιά ενός κρυστάλλινου τετράγωνου. Ένας χρόνος για να τελειοποιηθεί η θηλυκή σιλουέτα με τις διακριτικές καμπύλες, για να σμιλευτούν οι πολύεδρες γωνίες και να αποκτήσει ζωή. Η τελική πινελιά: μια κορδέλα από περλέ γκρι οργάντζα είναι δεμένη γύρω από το λαιμό του, παραπέμποντας στα φτερά της ελευθερίας.

Και αν η ευτυχία μπόρεσε επιτέλους να αιχμαλωτιστεί μέσα σε ένα μπουκάλι;

La vie est belle…

Julia Roberts, η ενσάρκωση της ευτυχισμένης θηλυκότητας

Η ομορφιά με ψυχή είναι κάτι απροσδιόριστο. Κι όμως, η Julia Roberts θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί την πιο φυσική πρέσβειρα, την υπέρτατη ενσάρκωση μιας τέτοιας ομορφιάς.

Αν υπήρχαν τέτοια λεξικά, το όνομά της θα ήταν γραμμένο δίπλα στη λέξη “θηλυκότητα”, ενώ για τη λέξη “χαμόγελο”, θα αρκούσε απλώς μια παραπομπή: βλ. Julia Roberts. Το ίδιο θα ίσχυε για τη λέξη ” επίτευξη”.

Θα μπορούσε να ενσαρκώσει όλες τις γυναίκες, με όλη την τιμιότητα, την αλήθεια και την διαφορετικότητά τους. Αδύνατον; Η Julia Roberts το καταφέρνει σχεδόν άθελά της, με το δικό της αβίαστο, παιχνιδιάρικο και γενναιόδωρο τρόπο. Έχει ενσαρκώσει όλες τις γυναίκες, μία προς μία, μέσα από τους διάφορους ρόλους που έχει παίξει. Το κοινό σημείο αυτής της μοναδικής καριέρας; Η ειλικρίνεια. Η δέσμευση. Η ελευθερία επιλογής, το γεγονός ότι αρνείται να ακολουθήσει μια προδιαγεγραμμένη καριέρα. Υιοθετεί μια μοναδική προσέγγιση, για να αγκαλιάσει κάθε ρόλο.

Αυτό που αφήνει πίσω της είναι αυτή η απροσδιόριστη αύρα, η έμφυτη γοητεία και η διαρκής απίστευτη λάμψη που τοποθετούν χωρίς σκέψη την Julia Roberts στο πάνθεον των μεγαλύτερων σταρ του κινηματογράφου. Οι ανθρωπιστικές της δεσμεύσεις αψηφούν τους κλασικούς κώδικες της φιλανθρωπίας, όντας πάντα διακριτικές. Είτε απευθύνεται στο αμερικανικό κογκρέσο, για να συμβάλλει στην απελευθέρωση κονδυλίων για το σύνδρομο Rett, μια νευρολογική πάθηση, είτε στηρίζει την “Hole in The Wall Gang”, μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις παγκοσμίως για τα πάσχοντα παιδιά, είτε βοηθά την οργάνωση Alliance for Clean Cookstoves, οι προθέσεις της είναι πάντα ειλικρινείς.

Τα τελευταία δύο χρόνια, η Julia Roberts έχει επιλέξει να συνδέσει αυτή τη μοναδική λάμψη με τη Lancôme. Σήμερα είναι έτοιμη να αγκαλιάσει ένα νέο κόσμο, τον κόσμο του αρώματος. “La vie est belle”: αυτό είναι το ηχηρό μήνυμα της μοναδικής και εντυπωσιακής καριέρας της – σε απόλυτη αρμονία με το νέο άρωμα της Lancôme. Όπως πολλοί από τους χαρακτήρες που έχει ενσαρκώσει, η ζωή έχει διαφορετικότητα, εναλλάσσεται διαρκώς, είναι γεμάτη εκπλήξεις και απρόσμενες εξελίξεις.

Ποια θα μπορούσε καλύτερα από αυτή τη λαμπερή προσωπικότητα να μεταμορφώσει αυτή την υπόσχεση – την υπόσχεση της ελευθερίας να είσαι ο εαυτός σου και να επιλέγεις το δικό σου στη ζωή – σε απτή πραγματικότητα μέσα από μια διακήρυξη ευτυχίας;

Τα μεγαλύτερα δημιουργικά ταλέντα σκηνοθετούν το “La vie est belle”

Με το σκηνοθέτη Tarsem Singh πίσω από την κάμερα για το διαφημιστικό σποτ και το φωτογράφο Mario Testino, η Lancôme επιστράτευσε τα μεγαλύτερα ταλέντα, για να δημιουργήσει μια διαφημιστική καμπάνια που θα μείνει στην ιστορία. Μια πραγματική διακήρυξη προς τον κόσμο…

Tarsem Singh

Διάσημος για την αριστοτεχνική χρήση του φωτός και των χρωμάτων, ομόφωνα αναγνωρισμένος για τη γραφιστική καθαρότητα των εικόνων του, τη σκηνοθετική οξύνοια και τους βαθείς συμβολισμούς του, ο Tarsem Singh υπογράφει το φιλμ “La vie est belle”.

Γεννημένος στην πολιτεία Punjab της Ινδίας, αυτός ο πολλά υποσχόμενος νεαρός άνδρας κέρδισε μια θέση στο Harvard, τρέφοντας παράλληλα όνειρα για μια καριέρα στο χώρο της φωτογραφίας και της σκηνοθεσίας. Το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα όταν αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Art Center College of Design της Pasadena, στη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Τον ξεχώρισε το συγκρότημα  R.E.M.,  με  αποτέλεσμα  να  σκηνοθετήσει  το  video  clip  του  τραγουδιού  “Losing  My Religion” που εκτοξεύτηκε στην κορυφή των charts σε όλο τον κόσμο. Χάρη στο ονειρικό φαντασιακό, την κομψή φωτογραφία, τη ρυθμική διαδοχή των πλάνων και την αριστοτεχνική χρήση του φωτός και των χρωμάτων, κέρδισε έξι MTV Video Music Awards, μεταξύ των οποίων το “Video of the Year” (1991).

Έκτοτε, ο Tarsem Singh έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες μεγάλου μήκους που χαρακτηρίζονται από πολύ προσεγμένη αισθητική, μεταξύ των οποίων οι ταινίες “Το Κελί” και “Εξωπραγματικότητα”. Συνεργάστηκε με τον David Fincher στη σκηνοθεσία της ταινίας “Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον”, καθώς και με τους Stephen Dorff, Freida Pinto και Mickey Rourke στην τρίτη του ταινία “Οι Αθάνατοι”. Πέρα από το γεγονός ότι είναι φίλοι με την Julia Roberts, σκηνοθέτησε τη βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό στην ταινία “Καθρέφτη Καθρεφτάκι μου,” μια κωμωδία φαντασίας εμπνευσμένη από το παραμύθι των αδερφών Grimm.

Mario Testino

Στη διάρκεια της 30ετούς καριέρας του, ο Mario Testino έχει φωτογραφήσει τους μεγαλύτερους σταρ στον κόσμο. Ήταν λοιπόν φυσικό να απευθυνθεί η Lancôme σε αυτόν τον καλλιτέχνη της πολυτέλειας και του αυθορμητισμού για τη διαφήμιση του αρώματος “La vie est belle”.

Γεννημένος στο Περού, ο Mario Testino ξεκίνησε την καριέρα του στο Λονδίνο, αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολύ γρήγορα ξεχώρισε και έγινε διάσημος. Με την πάροδο των ετών, απέκτησε φιλικές σχέσεις με πολλές βασιλικές οικογένειες και με τους περισσότερους σταρ από τον κόσμο της τέχνης, της μόδας, της μουσικής και του κινηματογράφου. Προσεκτικά σκηνοθετημένες και αριστοτεχνικά φωτισμένες, οι φωτογραφίες και τα πορτρέτα του έχουν εκτεθεί στην National Portrait Gallery του Λονδίνου, καθώς και στο Παρίσι, στο Μιλάνο, στο Τόκιο, στο Άμστερνταμ και στο Μεξικό. Ο Mario Testino έχει γράψει επίσης αρκετά ενδιαφέροντα βιβλία, μεταξύ των οποίων το “Let me in” που πραγματεύεται την ιδιωτική ζωή των σύγχρονων ειδώλων του Χόλυγουντ.